Nöbetçi Eczaneler
Çıkmaz sokaklara açılıyor Karabük caddeleri…
Bir te gülen insana rastlamıyorsun sokaklarda….
Kızlarımız mutsuz,Oğullarımız mutsuz,Gençler,Emekliler mutsuz…
Hele genç Emekliler 2.bir ömür tüketiyor mahalle kahvelerinde…
Hele hele Üniversite mezunu çocuklarımız önce iş sonra torpil için çalmadık kapı bırakmıyorlar…
Şükürler olsun bu ülkede LİYAKAT kavramı zaten yıllardır yok oldu..
Bazen, dostlarımızdan “oldum olası karamsarsın” dediklerinde hep acı ile gülümsüyorum yüzlerine…
Yaşamım boyunca güzeli,güzellikleri,hayatı ve İnsanları sevdim..
Hep GÜLEN Yüzler görmek istedim Ülkemde…
İnsan kendisine şu soruyu sormalı…
Mutluluk TOPLUMSAL MI yoksa BİREYSEL Mİ ?
Eğer “ Ben mutluyum başkaları beni ilgilendirmez” diyorsanız yaşadığınız zaman parçası bunun böyle olmadığını gösteriyor.
Ülkemin, kentimin, acılarını hüzünlerini üzüntülerini duymuyorsanız,
- BU ÜLKEDE 350 BİN ÖĞRETMENİN ATAMA BEKLEDİĞİNİ Yüreğinizde hissetmiyorsanız bu
Ülkede 3 milyon işsizin yaşadığı görmezden geliyorsanız,
Çocuklarımızın GÜNEŞLİ GÜNLER GÖRMEK İçin uzunca bir süre bulutlu günlere sabretmek zorunda kalacağını yaşayarak göreceğiz..
Sahi; kentimin güzel ve yalnız insanları Mutluluk Toplumsal mı BİREYSEL mi::?
