Göç veren şehirlere karşı bugüne kadar göç alan
UNESCO Dünya Miras Listesi’nde yer alan SAFRANBOLU inanılmaz bir sevgi olayına imza attı.
Özel- İskece ( Xanthi/ Yunanistan ) 1937 doğumlu olan ve Ordu/ Perşembe nüfusuna kayıtlı bulunan ancak yaşamını Manisa / Soma da sürdüren Zülayha Gözüdok’un son arzusu tüm mal varlığını Mehmetçik Vakfı’na bağışlayıp Safranbolu’da defnedilmek oldu.
Mal varlığının Mehmetçik vakfına geçmesi ve vefatı sonrası naaşının 8 Aralık 2018 cumartesi Safranbolu’ getirilen Gözüdok, Safranbolu mezarlığına , yoğun bir ziyaretçi katılımıyla defnedildi.
Tam bir Safranbolu hayranı olduğu ve Safranbolu’ya defnedilmesinde ise kente duyduğu sevgisinden kaynaklandığı öğrenilirken Zeliha Gözüdok’un defni sırasında Ziyaretçilerden biri tarafından ; okunan şiir ise konuyu tam açıklar düzeydeydi.
İşte Gözüdok’un kabri başında okunan şiir.
“Kuruyan dallar da yeşermez yaprak
Ama ,
Bu nasıl bir Safranbolu sevdası ki
Seni ellerimizden aldı kara toprak
Safranbolu Sevdalısı Senin gibisinin
senin için !… Ne zor imiştir
Safranbolu da yaşamamak
Bizim için de seni tanımadan yaşamak”