Dunning-Kruger Etkisi = Cehaletten Doğan Cesaret Dunning–Kruger etkisi ya da Dunning–Kruger sendromu, Cornell Üniversitesinin iki psikologu Justin Kruger ve David Dunning’in tanımladığı bir algılamada yanlılık eğilimidir. Yani; “cehalet, gerçek bilginin aksine, bireyin kendine olan güvenini artırır” … Cornell Üniversitesi’ndeki öğrenciler arasında bir test yapıldı ve testten sonra öğrencilere “Nasıl geçti?” diye soruldu. […]
Dunning–Kruger etkisi ya da Dunning–Kruger sendromu, Cornell Üniversitesinin iki psikologu Justin Kruger ve David Dunning’in tanımladığı bir algılamada yanlılık eğilimidir.
Yani; “cehalet, gerçek bilginin aksine, bireyin kendine olan güvenini artırır” …
Cornell Üniversitesi’ndeki öğrenciler arasında bir test yapıldı ve testten sonra öğrencilere “Nasıl geçti?” diye soruldu.
Soruların yüzde 10’una bile doğru yanıt veremeyenlerin “kendilerine güvenleri” müthişti. Onların “testin yüzde 60’ına doğru yanıt verdiklerini” düşündükleri; hatta “iyi günlerinde olmaları halinde yüzde 70 başarıya bile ulaşabileceklerine inandıkları” ortaya çıktı.
Soruların yüzde 90’ından fazlasını doğru yanıtlayanlar ise “en alçakgönüllü” deneklerdi; soruların yüzde 70′ ine doğru yanıt verdiklerini düşünüyorlardı. Tüm bu sonuçlar bir araya getirildi ve Dunning-Kruger Sendromu’nun metni yazıldı:
“İşinde çok iyi olduğuna” yürekten inanan ‘yetersiz’ kişi, kendini ve yaptıklarını övmekten, her işte öne çıkmaktan ve aslında yapamayacağı işlere talip olmaktan hiçbir rahatsızlık duymaz! Aksine her şeyin hakkı olduğunu düşünür!
Ancak bu ‘cahillik ve haddini bilmeme’ karışımı mesleki açıdan müthiş bir itici güç oluşturur.
‘Eksiler’ kariyer açısından ‘artıya’ dönüşür. Sonuçta, ‘kifayetsiz muhterisler(İhtirası fazla olmakla birlikte gücü, kabiliyeti kâfi olmayan)’ her zaman ve her yerde daha hızlı yükselirler…
Bu arada, gerçekten bilgili ve yetenekli insanlar çalışma hayatında ‘fazla alçak gönüllü’ davranarak öne çıkmaz, yüksek görevlere kendiliklerinden talip olmaz, kıymetlerinin bilinmesini beklerler…Tabii beklerken kırılır, kendilerini daha da geriye çekerler… Muhtemelen üstleri tarafından da ‘ihtiras eksikliği’ ile suçlanırlar…”
SONUÇ: Kişi yeteneklerini farkında başladığı anda güzel işler başarmaya başlar. Eğer kendinizi ve yeteneklerinizi tanırsanız bu tür olumsuzluklar ile karşılaşmazsınız. Bilginiz olan alanlara yönelip, geri planda kalma yerine cesaret gösterip ön planda olmayı tercih ederseniz hak ettiğiniz yerde olabilirsiniz. İyi olduğunuzu ve başarılı olduğunuzu düşündüğünüz iş ortamlarında, kendinizi gösterin ve birilerinin sizi keşfetmesini beklemeyin.
