Bir ülkede en büyük acı; adaletsizlik yaşanırsa tadılır,
Paraları ile konuşanların adalete güveni olmadığı halde adaleti satın alırım nidaları varsa aymazlık katlanır..Yasalara hükmedecekler ini sanırlar…
Oysa sadece Ülkelerinin geleceklerine ipotek koyarlar…Bu acıyı tatdıranların en büyük lafı da “Sen benim kim olduğumu biliyor musun?” olur..
Haksızlığın hukuksuzluğun kudretli parazitleri olarak güçlü olduklarını haykırırlarken battıklarını anlayamazlar..Lakin..! sonradan görmelerin acıktığında yediği yoksullar, kimsenin hakkını yemezler.
İnsan olan haksızlığı ve adaletsizliği kabullenemez, ama acıktığı için baklava çalan çocukların 9 yıl hapis yattığı bir ülkedeyseniz yarınlarınız hapistedir ..
Paranın getirdiği kötülükler İnsanoğlunun geleceğine dur diyorsa, inanın “Zenginlik belki de en iğrenç yoksulluktur!” diyenlere , Parayla ölümüne sözleşme yapanlar bunu bile iltifat kabul eder diyebiliriz..
Bir gün güneş dünyadaki mesaisini tamamlayacak. Karanlık çökecek İnsanlığa…O karanlıkta çıkacak vampirler sokağa İnsanların gözlerindeki ışıklar sönerken sadece cennet çocuklarının gözleri aydınlatacak karanlık dünyayı.
Dünyada kıyamet koparken, sevdiklerine işaret yollayacaklar Araf’ta, Kötüler karanlık tarafta kalacak.
Yarınlar güneşli olacak diye yaşama bağlanan umutlarımız hesap soracak haksızlıkla imparatorluk kuranlara ve kıldan ince köprüden geçerlerken af dileyecekler ama duyan kalmayacak yanlarında..
Yürekli direnişin başladığı yerde ihanet yavaşlar ve kardeşliğe, bütünlüğüne uygun adım duygusu körükler Dağ başını duman almış, Yürüyelim arkadaşlar. Şarkısını..
Abanın kadri yağmurda bilinir de Acele ile menzil alınmaz denir.
Akıllı köprü arayıncaya dek deli suyu geçer denir de Alçak uçan yüce konar, yüce uçan alçak konar bilinmez..
İŞTE HAFTANIN FIKRASI ,
Bir ülkede feministler dünya çapında bir organizasyon düzenlemiş.
Burada tecrübelerini birbiri ile paylaşan feministlerden bir İngiliz çıkıp : Kocama bulaşıkları ben yıkamayacağım dedim.Bir gün bir değişiklik görmedim.İkinci gün bir değişiklik görmedim .Üçüncü gün bulaşıkları yıkamaya başladı.
Ondan sonra sözü alan Alman feminist :bir gün kocam gelince çamaşırları artık ben yıkamayacağım dedim.birinci gün değişiklik görmedim.ikinci gün bir değişiklik görmedim.Üçüncü gün çamaşır yıkamaya başladı.
Sıra bizim Türk Fadime’ye gelmiş :Bir gün kocama artık ben temizlik yapmayacağım dedim.Birinci gün göremedim.ikinci günde görmedim.Üçüncü gün yavaş yavaş görmeye başladım.