Çoğu üniversite diplomalı , hem iş hem kariyer sahibi bakımlı yığınla genç kızlarımız ve delikanlılarımız internetin arkadaş bulma sitelerinde “elini verdiğinde kendisini güneşe götürecek erkeği yani “adam gibi adam “ yada “hanım hanımcık “bir kız arıyor.
Arıyor ama sanal dünyada bulabilene aşk olsun.Çünkü yaşadığımız zaman parçası sevgi üretmiyor birbirimizi sevmiyoruz.Saygı üretmiyor birbirimizi saymıyor ve anlamıyoruz.
Üstelik televizyon dizileriyle akşamla geceyi birleştiriyor gençlerimizi hayal dünyasında yetiştiriyoruz.
O zamanda gençlerimiz sanal bir dünyada aşkı,sevgiyi,dostluğu arıyor ve çoğu boş zamanlarını kütüphane yerine internet kafelerin yazışma sitelerinde geçiriyor. Şimdi akıllı telefonlar çıktı. İnternet kafelere gerek kalmadı ya… Hem de sahte dostluklar, sahte mutluluklar,sahte aşklar adına.
Çünkü yaşamlarının içinde bir umut,bir aşk,bir beklenti hep var.Gerçeği yansıtmayan diziler reyting uğruna hayali aşklar yaratıyor gençlerimizin ruhunda.
Ama gerçeğe dönüp baktığınızda ortalıklarda aşkta yok meşkte.Çocuklarımız mutluluğu sanal bir dünyada aradıkça gerçek sevgiyi,gerçek aşkı,gerçek dostluğu asla bulamayacaklar.
Yıllar akıp giderken bir şeyler koparıyor gençlerimizden.Bunun sonucu çocuklarımız en güzel çağlarını depresyonla geçiriyor.Galiba en acısı da bu.