BU SEVDA BİTMEZ

NE MUTLU FENERBAHÇELİ’YİM DİYENE

 

Ben doğduğumda aşık mıydım acaba sana? Ama seni ilk sevdiğimde 5 yaşındaydım. Hiç bitmeyen bir aşkla seviyorum seni. Kimler geldi kimler geçti bu gönülden!.. Bir tek sana ihanet etmedim.

Sana ulaşmak için bazen çok çileli, bazen çok neşeli günlerim oldu. Şimdi kaybolmuş zamanlardaki ilk gençlik anılarımı yaşıyorum seni seyrederken.

Senin sevdan ıslatırdı beni yağan yağmurda…

Senin sevdan dondururdu beni yağan karlarda…

Senin sevdan kavururdu beni çöl sıcaklarında…

Bu yılların, yolların hikâyesi belki de… Ama zamansız mevsimlerde ve zamansız sevdalarda sana olan aşkım ve sevgim hiç azalmadı.

Gökyüzündeki LACİVERT bulutlar dağların doruklarına SARI olarak yansıdığında; Umudun ve mutluluğun resmi yansıyordu seni sevenlerin gönlüne… Üstelik sana aşık olan yalnızca ben değilim. Sevgilerin en güzeli, en muhteşemisin sen. Seni sevenler çoğaldıkça benim sevgim daha da artıyor.

Bazen ilk yaz hüznü gibi gülümsüyor. Bazen de güz çiçekleri gibi açıyorsun gönüllerde… Kimi zaman neşe ile açtım TV leri… Sen üzüldüğünde ise hiç açmadım inan…

Ama bugün başka bir gün… Ruhumun acıları, sıkıntıları, beklentileri özlemlere, coşkulara dönüşüyor şimdi…

Güzel ülkemin hüzünlü ve yalnız güzel insanları senin ruhunda ORTAK YÜREKLERDE buluştu bu yıl.

Sen çok yaşa FENERBAHÇE’M. Bütün Türkiye’yi sokaklara döktün, karnavala çevirdin caddeleri…

Krizleri, işsizliği, yoksulluğu unutturdun. Haksızlığa ve adaletsizliğe karşı DİK DURMAnın sembolü oldun. Direnmeyi, kendi müziğimizi yapmayı, umudu karartmamayı öğrettin tüm ülkeye…

Şimdi adın dudaklarda şiir, derinlerde şarkıya dönüşüyor sevenlerinin kalbinde.

Bir sevdadır bu!.. Atatürk’ün ruhunda Kurtuluş Savaşı’nda başlayan…

Bir sevdadır bu!.. Güzel günlerde, zor günlerde beraber.

Bir şarkıdır bu!.. ÖMÜR BOYU SÜRECEK, YILLARCA BİTMEYECEK…

Aşkların en büyüğü ŞAMPİYON FENERBAHÇE bu!..

BU SEVDA BİTMEZ!..

SEN ÇOK YAŞA FENERBAHÇE’M!..

 

NE MUTLU FENERBAHÇELİ’YİM DİYENE…