Nöbetçi Eczaneler
Çocukluğumda-Gençliğimde, ne zaman içim kararsa (karamsarlık) hal içinde Zahit (Nergiz) amcanın “ sıkmayın canınızı, Güneş’e bakın yarın daha güzel olacak” sözleri hâlâ kulaklarımdadır..
Karanlık mı Karabük…
1993 de düzenlenen kompozisyon-şiir yarışmasında 1.lik ödülü alan şiirim bir dörtlüğü gelir zaman zaman da aklıma..
“Kara kara buk’lar olmuşça kızıldan,
Emek için koşup gelenler gelir aklıma,
Diyarbakır, İzmir, Ankara’dan, Samsun’dan, Edirne’den,
Nasır tutmuş, çalışmaktan eller
Ama yürekleri temiz, gülen yüzler….”
Karanlık mı KARABÜK….
Yoksa hayat pahalılığı, işsizlik, eğitimsizlik bir kültür mü doğuruyor memleketimde…
Düşünüyorum…
Bu kentte artık yoksul insanlara balık dağıtmak yerine balık tutmasını öğretmekten de vaz geçtiler..
Oysa Kentin kuruluşunda dayanışma, emek vardı…
Neler oluyor öyle…
Gizli gizli kayıtlara almak, gizli gizli resimler çekmek?
Para için gazetecilik satılmaz ama satanlarda oluyor maalesef..
Sonra çıkıp “sen parayı verdin ben yazdım” bile deniyor..
Emek konulu söylemleri dillerinden düşürmeyen parayı görünce dizlerini kırıyor sonra çıkıp gazetecilik dersi veriyorsa bu memlekette vah ki vah..
Bu arada bir emek hırsızlığı furyasıdır gidiyor.
Haber çalma sıradan iş oldu…
Rahmetli Kasım Şenol ağabeyimizin ‘haber atlatmak sanattır’ sözleri yerini artık HABER ÇALMAYAN YANLIŞ YAPAR’A bıraktı..
Telif hakkı, emek hak getire…
Birde ısmarlama haberler var tabi…
Bedeli 100 binler..
Ganimeti de aralarında bölüşenler haber için 100-200 bin vermiş sorun mu?
Eee Karabük koyun mu?
Ne yazık ki, sistem içindeki sistemde alenen soygunculuk yapanlar, siyasetin en tepe noktasına yada STK larında en konforlu alana yerleşiyor…
Zaman tünelinden geçerken her şey birbirinin içinden geçiyor.
Kimler..kimler…
Valiler, Vekiller, STK başkanları, Sendikacılar, Bürokratlar ….
Bu kent Karabük spor da iş bilmeyen yöneticilerin biriktirdiği borcu yüzünden kendi canına kast eden onurlu, adam gibi adam Mahir Acar’ları da gördü…
Verdiği sözleri kendi çıkarları ile ters düşünce unutup kaçan giden tipleri de…
Örneğin Sendikacılıkta Metin Türker gibilerin hayata attığı saygın imzaları da biliriz, yada attığı imzaları geri alıp üstüne yatanları da…
İşte o isimler İsteseler bile adını öldüremezler…
Mertlik, onur ve İnsanlık sevgisi verenlere yani o ölümsüzler ile ruhunu satanlar arasındaki fark; geçmişin tarihsel süreci ile geleceğin karanlığı arasındaki farkın yansımasıdır bugün…
Şimdiki zamanda buna “şeytanlık sanatı” da deniyor..
Kendi yaptığı alavere dalavere işleri unutturup başka operasyonlara dikkat çekerek kahraman olmak isteyenlerin sonunun bu kent iyi bilir…
İsimleri akla bile gelmez, yine o tarihsel süreçte unutulur giderler…
Yanlış stratejik hamleleri günü kurtarıp ödüllendik sananlar, kısa vade kar marjını hesaplarken uzun vadede net bir şekilde kaybedeceklerini bilsinler…
Unutulmasın,
Güneş Balçıkla Sıvanmaz…