OSMAN GÜLDEMİR

 

 

SOKAKLARIN DİLİ

 

Bazen sokaklarda yalnız yürürken hep gelip geçenlere bakar”acaba bu insanların kaç tanesi kendi hayatlarını seçebildi.”diye sorarım.

Yoksa çoğumuzun sığındığı ve cevabını veremediğimizde “kader böyle istedi yada alın yazım buymuş”mu dediler.

Geçenlerde okulunu bitiren bir genç kızımızla konuşurken “amca iki diplomam var bulabildiğim en iyi iş tezgahtarlık”dediğinde ne yazık ki ülkemizde çoğu insan kendi hayatını seçemiyor dedim.

Kim bilir manken olmayı hayal eden ev kadınları,müzisyen olmak isteyen banka memuru,doktor olmak isteyen öğretmen,kendini edebiyata vermek isteyip de en iyi iş olarak devlette katip olanlara hepimiz rastlıyoruz.

Ama en çokta neye üzülüyorum biliyormusunuz sevgili okurlar?Bizi SAHTE YAŞAMLARA ve YALANCI MUTLULUKLARA ortak eden tv lerimizin başına esir eden dizilere özenen genç kızlarımızın ve delikanlılarımızın;

Bu dizilerde oynamak için hayal dünyalarında kaybolmaları…Oysa bulabildikleri en iyi iş süpermarketlerde kasiyerlik.

Sonuçta başka hayatlara özendiğimizde sıra dışı bir hayat ve KADER çizgisinde birleşir yaşamlarımız…

Memur müzisyen,katip yazar,kasiyer televizyon oyunculuğu,ev kadını manken fark etmiyor.

Herkes farklı hayatlar da farklı hayaller peşinde MUTLULUK DURAKLARINDA inmek istiyor.Ama hayatın gerçeği çoğumuzu o duraklarda trenimiz durmuyor.

Bazen sokaklarda yürürken gelip geçenlere baktığımda yüzlerde bunları görüyorum hep.

 

İKİ SESİMİZ OLMALI

 

İki sesimiz olmalı;

-Birisi sevgiye ,dostluğa,güzelliklere açılmalı

-Diğeri kavgaya…

İki sesimiz olmalı;

-Birisi hayatı alabildiğince kucaklamalı,

-Diğeri insanca yaşamak için kavgayı göze almalı…

Zor günlerde hep iki sesimiz olmalı şimdi.Ülkem için zor günler bu günler.Sesi çıkması gereken bir çok insanın sesini kaybettiği geçmiş günler bu günler…

Korkakların kendi korkularını bulaşıcı hastalık gibi yaydığı günlerde bizim iki sesimiz olmalı şimdi…

-Birisi umuda,mutluluğa,işimize,aşımıza sahip çıkmalı,

-Diğeri karanlığa,işsizliğe ,yolsuzluğa ,açlığa,yaşam alanlarımıza müdahale edenlere ,özgürlüğümüzü kısıtlayanlara isyanla haykırmalı…

İki sesimiz olmalı şimdi;

-Birisi UMUDUN,SEVDANIN türkülerini söylemeli,

-Diğeri insanca yaşamak için KAVGAMIN türkülerini…

Sevgili dostlar;

Günlerdir sokakları dolduran gençlerin haykırışının bana verdiği mesaj bu

Ya size …?

 

GENÇLERİ ANLAMAK

 

Çoğu üniversite diplomalı , hem iş hem kariyer sahibi bakımlı yığınla genç kızlarımız ve delikanlılarımız internetin arkadaş bulma sitelerinde “elini verdiğinde kendisini güneşe götürecek erkeği yani “adam gibi adam “ yada “hanım hanımcık “bir kız arıyor.

Arıyor ama sanal dünyada bulabilene aşk olsun.Çünkü yaşadığımız zaman parçası sevgi üretmiyor birbirimizi sevmiyoruz.Saygı üretmiyor birbirimizi saymıyor ve anlamıyoruz.

Üstelik televizyon dizileriyle akşamla geceyi birleştiriyor gençlerimizi hayal dünyasında yetiştiriyoruz.

O zamanda gençlerimiz sanal bir dünyada aşkı,sevgiyi,dostluğu arıyor ve çoğu boş zamanlarını kütüphane yerine internet kafelerin yazışma sitelerinde geçiriyor.Hem de sahte dostluklar, sahte mutluluklar,sahte aşklar adına.

Çünkü yaşamlarının içinde bir umut,bir aşk,bir beklenti hep var.Gerçeği yansıtmayan diziler reyting uğruna hayali aşklar yaratıyor gençlerimizin ruhunda.

Ama gerçeğe dönüp baktığınızda ortalıklarda aşkta yok meşkte.Çocuklarımız mutluluğu sanal bir dünyada aradıkça gerçek sevgiyi,gerçek aşkı,gerçek dostluğu asla bulamayacaklar.

Yılla r akıp giderken bir şeyler koparıyor gençlerimizden.Bunun sonucu çocuklarımız en güzel çağlarını depresyonla geçiriyor.Galiba en acısı da bu.