Karabük Demir Çelik Fabrikasının ve Karabük şehrinin

var olmak veya yok olmak mücadelesinin en önemli

gününün 8 Kasım  bu senede unutuldu..

Çelik işçisinin azmi, inancı, birlikteliğinin ve  İnsanların inandıkları dava için bir araya geldiğinde neler yapabileceğinin somut örneği olarak gösterilen 8 KASIM direnişi hafızalardan silindi..

“Bir kentin,  ben yaşamak istiyorum diye feryat ettiği, tek yürek, tek vücut olduğu gün 8 Kasım’dır”  diyen dönemin Çelik İş sendikaksı genel Başkanı Metin Türker,  “ 1994 yılında dönemin hükümetince alınan 5 Nisan ekonomik kararları çerçevesinde ‘Kardemir’in yıl sonuna kadar özelleştirilemezse kapatılacaktır’ ibaresinin yer almasından sonra, bu karara karşı Karabük halkının bir bütün olarak dünyada ilk defa bir şehirde hayatı tamamen durdurduğu tarihin adıdır  8 Kasım ..” açıklaması yapmıştı..

 

5 Nisan ekonomik tedbirleri çerçevesinde  kapatılmasına karar verilen Kardemir için kentin STK ları, Basını ve Kardemir çalışanları “bu kararın kent ve bölge için ölüm kararıdır, biz fabrikamızı kapattırmayız, Karabük’ü karartmayız”  diyerek   tüm kentte hayatı durdurmuştu..

 

Gerçekleşen halk duyarlığı sonrası fabrikaların kapatılması engellenmiş, özelleşmesi içinde düğmeye basılmıştı.

 

Karabük tarihinde önemli bir gün olan 8 KASIM Karabük tarihinde adeta unutulmaya yüz tutarken STK ları ve ilgili kurumlardan konu ile ilgili açıklamalar yapmayarak bu unutulmuşluğa destek olmaya devam ediyorlar diyen konuya yakın kaynaklar ise “ Bu kent için iki  tarih çok önemlidir, 3 Nisan ve 8 Kasım bu tarihi günler unutulursa bu kentte günü gelir unutulur” diyorlar..