Sonbahar kuşları havalandı yapraklarını dökmüş ağaçlardan.Havalar hızla soğumaya başladı belli ki kışın habercisi.
Güneşli tepelerden geçtim akşam üstleri.Çiçekler gördüm kırlarda.Kasım çiçekleri onlar…Solmamaya inat,solmamaya kararlı kasımpatılar onlar.
Derin uykulardayım şimdi.Kalabalıklardaki sessizliğim sesimdi,KİMSELER DUYMADI.
Kentimin sokaklarında dolaştım.KİMSELER GÖRMEDİ.
Yoksul ve yorgun yüreklere seslendim konuştum.KİMSELER DİNLEMEDİ.
Umutlar topladım geçmiş zamanlardan sancılı yüzlere bakarak.İşsizlik ve yoksulluk akıyor her taraftan.Bir yanardağ gibi patlıyor yaşam KİMSELER FARKETMEDİ.
Yıldızları seyrederim gecenin derinliklerinde bir kaybolup bir gözüken.
Yaşlandıkça buluyor insan gecenin mavisindeki tadı.Bir de sonbahar kuşlarının,gökyüzünün derinliklerinde sıcak diyarlara göçerken çıkardığı KASIM ÇIĞLIĞINDAKİ hüzne ortak olmayı…
KİMSELER PAYLAŞMADI.